نکاتی مهم پیرامون چگونگی برخورد با فردی که مورد اصابت گلوله واقع شده است! (خودآموز تصویری)

توجه: خواندن این متن 5 دقیقه هم وقت شما را نمی گیرد اما شاید بتوانید با دانستن این مطالب جان کسی را در خیابان نجات دهید و قهرمان ابدی زندگی آن فرد شوید!

در فیلمی که مشاهده می‌نمایید فردی از تظاهرکنندگان روز ۲۵ بهمن از ناحیه پا دچار اصابت گلوله گردیده است. برخورد بی‌مبالات و بسیار سهل انگارانه افراد نزدیک به فرد سانحه دیده، اینجانب را وادار کرد که چند سطر کوتاه درباره نحوه برخورد در چنین لحظاتی را یادآوری کنم.

ابتدا فیلم را اینجا ببینید.

این بی مبالاتی از آنجا بیشتر آشکار می شود که به وضوح صدای فردی شنیده می‌شود که می‌گوید: «چیزی نیست، سفید ران‌اش است!.» این در حالی است که پارگی شریان ران یکی از کشنده‌ترین انواع زخم‌های گلوله در میدان نبرد است. فراموش نکنید که جنبش سبز یک حرکت اجتماعی برای رسیدن به حقوق شهروندی است و اگر رفتار ما در قبال جان انسان‌ها همانند عملکرد سرداران بی‌سواد سپاه در فرستادن دسته‌های چند هزار نفره به قتل‌گاه در طول جنگ ایران و عراق باشد، با حضور در خیابان به این نحو بیشتر در حال نقض غرض هستیم.


۱- اگر در دسته‌ای چند نفره به خیابان می‌روید یا احساس می‌کنید که توان روحی مدیریت چنین موقعیتی را دارید، حداقل یک ماسک پارچه‌ای همراه داشته باشد.


۲- به محض برخورد با فرد گلوله خورده، یک نفر باید مدیریت صحنه را به عهده بگیرد. ضمن حفظ خونسردی به عنوان اصلی مهم، چند قدمی دور شوید، ماسک پارچه‌ای خود را به صورت بزنید، نگاهی به اطراف انداخته و سعی کنید موقعیت اولین مامور امنیتی با سلاح آشکار یا ضارب را شناسایی کنید و برآوردی از آن که آیا احتمال تیراندازی مجدد وجود دارد به دست آورید. به علت شجاعت و جسارت فراوان(!) ماموران امنیتی اغلب بعد از شلیک گلوله به سرعت از محل دور می‌شوند و معمولا تا حداقل پنج دقیقه بعد و بدون نیروی کمکی به محل جنایت باز نمی‌گردند.


۳- اگر تا فاصله ۳۰ قدمی خود فرد مسلحی را مشاهده نکردید که وضعیت تهدید آمیزی دارد، به محل برگردید و بالای سر مجروح در کنارش به زمین بنشینید. فرد آسیب‌دیده را بخوابانید و سعی کنید تا جایی که ممکن است، بدن وی را گرم نگه دارید تا به حفظ دمای بدن وی کمک شود.


۴- از کسانی که مشغول فیلم‌برداری هستند، تقاضا کنید که دوربین هایشان را برای مدت کوتاهی بصورت موازی با زمین و به سمت پاهای خود نگهدارند یا به لباسشان بچسبانند و همگی پنج قدم بزرگ شمرده و به عقب بروند.


۵- دو یا سه نفر از کسانی که در جمعیت به نظر فعال‌تر می‌آیند را مامور کنید که با مراقبت از اطراف مراقب آدم‌کش بسیار شجاع ما باشند که کسی غافلگیر نشود و هر یک دقیقه وضعیت را اعلام کنند.
مراحل 6 و 7 و 8 و 9 را به همراهان‌تان محول کنید و خودتان به انجام موارد 10 به بعد بپردازید:


۶- از کسانی مشغول تهیه فیلم هستند بخواهید، حداکثر 5 نفر به فیلم‌برداری ادامه دهند به شرط آنکه نیم خیز بوده و از چهره کسی به جز مضروب فیلم نگیرند.


۷- از افرادی که در اطراف شما هستند بخواهید به جای تماشا، هر کس موقعیت نزدیکترین بیمارستان را می‌داند جلو آمده و آن را اعلام کند.


۸- از مابقی افراد بخواهید، جلوی اولین ماشین عبوری را گرفته و سعی کنند که راننده آن را برای حمل مجروح مجاب کند یا با نگاهی به اطراف اگر آمبولانسی دیده می‌شود به سمت آن رفته و آن را به محل بیاورند.


۹- از افراد داخل جمعیت بخواهید که اگر کسی مجروح را می‌شناسد، قدم پیش گذاشته و آماده باشد تا با او به بیمارستان برود. به او یادآوری کنید که با رسیدن مجروح به بیمارستان می‌تواند اورژانس را ترک کرده و خطری او را تهدید نمی‌کند.

۱۰- در خونریزی‌های دست و پا از زانو به پایین: از شریان بند استفاده کنید. چند رشته بند کفش یا سیم یا نخ کلفتی را به هم بتابانید تا نخ مستحکمی درست شود که قطری حداقل نصف و حداکثر برابر یک خودکار بیک داشته باشد. در صورت نبود هیچ از اینها آستین مجروح را پاره کرده و از آن یک طناب بسازید. بالاتر از زخم، بند را پیچانده و یک گره بزنید و با تمام قوا از دو طرف بکشید. گره دوم را روی اولی بزنید و آن را کور کنید. یک تکه چوب محکم یا هر شیء میله مانند را زیر این دو گره قرار داده (همانند شکل) و مثل فلکه آب در یک جهت آن قدر بپیچید که خون بند بیاید یا به سطح نشت تقلیل بیابد. در صورت نبود شی میله مانند محکمی در اطرف‌تان ابتکار عمل به خرج دهید. مثلا در هر مغازه‌ای یک زمین شور با دسته چوپی پیدا می‌شود که با شکستن آن بتوان اهرم لازم را فراهم کرد. فراموش نکنید که بدون استفاده از اهرم معمولا شانس بند آوردن خونریزی کم است.
۱۱- در خونریزهای پا از زانو به بالا: معمولا به علت قرار گرفتن شریان در عمق، فشار طناب یا رشته‌های نازک برای بند آوردن خون کافی نیست (موردی که در فیلم مشاهده کردیم). در این شرایط از یک کمربند استفاده کرده و با عبور یک شی میله مانند محکم، از قویترین فرد حاضر در جمع بخواهید در چرخاندن آن به شما کمک کند. از صحنه وحشتناک به ظاهر له شدن بافت یا حتی فریاد درد مجروح نترسید. هر چه محکم‌تر باشد، شانس نجاتش بیشتر است!


۱۲- در خونریزی‌های نواحی دیگر بدن پارچه‌ای را در محل زخم قرار داده و محکم روی محل فشار دهید. در صورت آغشتگی شدید پارچه با خون آن را تعویض نمایید.
۱۳- اندام آسیب دیده را حتی‌المقدور بالاتر از سطح بدن نگه دارید تا از شدت خونریزی کاسته شود.
۱۴- اگر به اندازه کافی تمرکز دارید، علایم حیاتی فرد را به دقت زیر نظر داشته باشید و سعی کنید با حرف زدن او را هشیار نگهدارید و به او روحیه بدهید.

نکته بسیار مهم: -باید زمان بستن شریان بند رو روی پا یا دست بیمار بنویسید، و هر 15 دقیقه بازش کنید تا خون به نواحی دیگه بدن رسیده و  اعضای پایین شریان بند به حیات خود ادامه دهند. هر 15 دقیقه کهشریان بند را باز می کنید، زمان را بنویسند تا دفعه بعد، یا هر کسی که دید، این کار را تکرار کند که مصدوم قانقاریا نگیرد.

۱۵- مصدوم را از خوردن، آشامیدن و کشیدن سیگار منع کنید.

۱۶- در صورتی که مجروح هشیار است، از او بپرسید که آیا می‌خواهد هویتش مشخص شود یا خیر و در صورت پاسخ مثبت می‌توانید نام و محله او را بپرسید و به همراه موقعیت فعلی (مثلا تقاطع رودکی) و بیمارستانی که احتمال حمل مجروح به آنجا می‌رود با صدای بلند در فیلم‌ها تکرار کنید تا به عنوان سند ضبط شود. این بخش فیلم را عمومی نکنید، چون این می‌تواند باعث ایجاد دردسر برای مجروح و شناسایی او توسط دستگاه‌های امنیتی شود، اما برای ثبت به عنوان «شاهد» نگه‌داری کنید. ثبت اطلاعات اولیه از مجروحان ممکن است به خانواده‌هایی که فرزندشان گم شده و از طریق رسانه‌ها به دنبال فرزندان‌شان می‌گردند کمک کند.


۱۷- با شروع حمل مجروح به سرعت منطقه را ترک کرده و به خانه بازگردید. وظیفه شما در آن روز از تظاهرات به نحو احسن انجام شده و امنیت خودتان مهم‌تر از هر چیز است. در حین بازگشت اگر لباس‌هایتان خون آلود است، سعی کنید تا حد امکان آن ها را پنهان کنید (مثلا با خرید یک روزنامه و گرفتن آن در نواحی خون آلود) و در طول مسیر از گفتگو با مردم یا عابران درباره مشاهدات خود از صحنه خاص مجروح شدن خودداری کنید و از امن‌ترین مسیر به سرعت به خانه بازگردید. فراموش نکنید که شما اکنون شاهد یک جنایت بوده‌اید و نباید به سادگی تا زمان تشکیل دادگاه خود را به خطر بیاندازید.

--------------

==================V مـا پـیـروزیـم V==================

منبع اصلی: ارتش سبز آزادی بخش ایران

دلم می‌خواد با فریاد، اینها را بگم...میخوام به چند نمونه از اشتباهاتمون که مرتب تکرار شده در این یکسال و اندی اشاره کنم

میخوام به چند نمونه از اشتباهاتی که مرتب تکرار شده در این یکسال و اندی اشاره کنم و سعی کنیم در تظاهرات بعدی که میتونه آخرین حرکت خیابانی ما باشه تکرارش نکنیم .


الان با امکان دستگیری  و یا حتی ترور آقایان موسوی و کروبی باید حرکت جنبش مهلک و تموم کننده باشد. اشتباه...ات مکرر ما:



اول- اعتقاد به عدم خشونت و اینکه جنبش بدون درگیری و تنها با تکیه به رفتارهای مدنی امکان رسیدن به مطالبات خود را دارد.



جواب : یکسال و اندی گذشته و حتی نگاه به سی سال گذشته ثابت کرده رژیم تنها هنگامی دست به عقب نشینی زده که بقول معروف سمبه رو پر زور دیده..در مورد جنگ هشت ساله با عراق تنها هنگامی راضی به قبول قطعنامه و نوشیدن جام زهر کرد عراق از موضع دفاعی به موضع حمله تغییر استراتژی داد و تنها چند کیلومتر با اشغال دوباره خرمشهر فاصله داشت..در تظاهرات پارسال هم عاشورا روزی بود رعشه به اندام اینها انداخت و رادان به تته پته افتاد. اینجور گاندی بازی ادای ماندلا و لوترکینگ ها در برابر این جلادان که به خاطر ثبات خودشون هشت سال جوانان مملکت رو بیخود و بی جهت رو مین فرستادن و سرمایه مملکت رو سی سال هست دارند برای محکم کردن پایه های حکومتشون هدر میدن فایده نداره.




دوم – دست خالی رفتن و عدم استفاده از ظرفیتهای دفاعی در دسترس



اینکه هربار مثل بچه های مثبت بریم کتک بخوریم و تو تظاهرات تازه پیش خودمون بگیم آخ کاشکی الان چوب داشتم کاش کوکتل مولوتف داشتم اگه الان با خودم یک شیشه کوچیک سرکه آورده بودم اینجور نفس و چشمام نمیسوخت میشه همین که سرمون میاد. ببین بسیجی کثافت از موتورش زنجیری که باهاش روز عادی موتورش میبنده رو باز کرده دستش گرفته ما حتی زحمت درست کردن یک کوکتل مولوتف به خودمون نمیدیم ..یعنی یک شیشه نوشابه و نیم لیتر بنزین اینقدر سخته تهیه کردن؟؟؟ اسلحه و تانک که نیست بگیم از کجا؟؟ یک چرخ بزنین تو اینترنت صد تا سایت طرز درست کردن اش رو با شکل و تفسیر نشون دادن..هرکسی یک دونه هم درست کنه بیاره شهر میشه جهنم برای نیروها...مطمئن باشین اینها وقتی با این حجم حمله روبرو بشن میفهمن که دیگه با مردم دست و پا بسته طرف نیستن و حساب کار دستشون میاد.



نه نیرو انتظامی هاش نه اون بسیجی های رذل حاضر نیستن وقتی پای جون و زخمی شدن وسط هست واسه این رژیم مایه بزارن.چرا از الان یا چند روز قبل از هر تظاهرات پیش رو هر کدوم هر چی به فکرمون میرسه برای دفاع وحمله رو آماده نکنیم؟ از کوکتل مولوتف تا اسپری فلفل و میله آهنی و چاقو و زنجیر تا حتی گونی خالی برای درست کردن سنگر و میخ سه پر و روغن سوخته برای کف خیابان و لوازم مقابله با گاز اشک آور و ....................




سوم- گو ل خوردن و اسیر تبلیغات دروغ شدن



اینکه گفته میشه قراره اصلا برخوردی صورت نگیره و بخاطر حضور عبدالله گل از گل بالاتر هم به مردم نگن باعث خوشبینی و دست خالی اومدن ما شد. اینها تاکتیکتهای روانی و رسانه ایی حکومت هست..از این تاکتیکها زیاد هست و بازهم ادامه خواهد داشت..نمونه اش شهید دزدی که اخیرا رو شد و البته بیشتر باعث آبروریزی خودشون شد..پس گول نخوریم و بدونیم که هر صحبتی به جز اونکه قبلا تجربه کردیم یعنی دروغ و نیرنگ دیگه حاکمیت




چهارم – نداشتن طرح و نقشه جایگزین



اینکه بدون طرح و نقشه جایگزین هربار در تظاهرات شرکت کنیم اشتباه محض هست...مثلا در تظاهرات 25بهمن یکی از موارد که مشخص بود عدم امکان پیوستن افراد شرکت کننده در شمال خیابان آزادی به افرادی که در جنوب خیابان آزادی بودند به واسطه نرده های بلند بی آر تی ها و کنترل تقاطع وپل های عابر پیاده بود و همچنین جلوگیری از حرکت مردم به سمت از هر چهارراه به چهارراه بعدی بود...این تاکتیک ها همگی قابل دور زدن و خنثی سازی هست..اگر از قبل براش چاره اندیشی شود...از قبل اطلاع رسانی شود که اگر چنین موردی بود چنین کاری بکنیم ...همه میدونیم از روز قبل تظاهرات اس ام و اس و اینترنت و حتی تلفن های همراه از کار میوفته و برنامه ماهواره پارازیت دارند...اما بازهم غافلگیر میشیم و نمیدونیم که چه جور اطلاع رسانی کنیم..مگه تو تمام کشورها و انقلابهای موفق مردم اس ام اس و اینترنت داشتن ؟؟؟


تازه وقتی فیلتر میکنن یادمون میوفته که ای وای فیلترشکن نداریم..ای وای وی پی ان قطع شد چی کار کنیم؟ شبکه اطلاع رسانی و هسته های کوچیک ده پانزده نفره تشکیل نمیدیم و روز تظاهرات بدون اس ام اس و تلفن میگیم چه خبر؟

درخواست از مردم مصر که در روز ۱۴ فوريه با رنگ سبز باما اعلام همبستگي کنن!(فقط تصورکن هزاران مصری دوشنبه با رنگ سبز بیان میدان التحریر)

بچه ها من پيشنهاد ميکنم از مردم مصر هم بخوايم روز ۱۴ فوريه با رنگ سبز باما اعلام همبستگي کنن! دوستاني که به زبانهاي عربي فرانسه و انگليسي مسلط هستن از الان برن تو پيج هاي مصری ها.می تونیم یک پیام  ویديویی به زبان عربی یا انگلیسی براشون درست کنیم. اگه دوست عرب یا مصری دارین ازشون کمک بگیرین. به خدا نتيجه ميده، زود باشين وقت نداريم.

در ۲۵ بهمن حکومت اجازه نخواد داد که هسته اولیه برای جذب جمعیت صورت بگیرد پس چاره چیست؟ 

 تاریخچه جنگ روانی به نبردهای نخستین بشر باز می گردد درنبردهای نخستین قبایل درگیر با یکدیگر علاوه بر نبرد فیزیکی از نشان ها و پرچم های خاصی برای ترساندن دشمن استفاده می کردند
بی شک این ایده را را آدمیزاد از طبیعت و حیوانات آموخت  و تجربه کرد و در طول زمان شکل آن با توجه به شرایط مکانی و زمانی‌ تغییر کرد اما همان ماهیت اولیه خود و هدف اولیه که پیروزیست در تمام این دورانها یکی‌ بوده است

وقتی‌ میان ۲ جبهه جنگی آغاز میشود در نگاه اول آن کسی‌ که دارای نفرات بیشتر است و از امکانات جنگی بیشتری بر خوردار است پیروز میدان است اما وقتی‌ صحبت از چگونگی‌ آغاز نبرد و ادامه نبرد میشود نقش طراحان و فرماندهان فکری  برجسته میشود و این مخازن اندیشه هستند که سرنوشت جنگ را رقم می زنند
در دنیای جنگل زوزه کشیدن گرگها بر بلندی ها، پنجه کشیدن خرس بر روی درختهای اطراف خانه اش  و نعره های حیوانات درنده وقتی‌ با هم روبرو میشدند نمونه جنگهای روانی‌ بود که بعدها در نبردهای انسانی‌ این نعره ها تبدیل به رجز خوانی‌ و نبردهای کلامی برای تضعیف روحیه طرف مقابل شد. در جنگهای اولیه انسانها پس از پیشرفتهایی که در آهنگری و اسلحه سازی و.....حاصل شد از روشهای مختلفی‌ برای پیروزی روانی‌ بر دشمن استفاده کردند: صورت رنگ کردن، لباسهای فاخر پوشیدن و شمشیرهای متفاوت داشتن نمونه‌های  ابزاری این جنگهای روانی‌  بود  صحبت فرماندهان با سربازان پیش از جنگ و آماده سازی روانی‌ آنها نقش تعیین کننده ای در جنگها داشت و دارد به عبارتی‌ پیش از نبرد فیزیکی‌ هر کس در هیجان بخشی و بر انگیختن روحیه پیروزی موفقتر عمل میکرد آن طرف جنگ فیزیکی‌ را هم می‌برد چون باور کرده بود که پیروز است  «پل لاین بارگر» سابقه استفاده از جنگ روانی را به جنگ کیدئون با مادها  نسبت میدهددر این جنگ کیدئون برخلاف رسوم نظامی زمان خود که هر دسته ۳ نفره یک مشعل داشتند، به هر یک از سپاهیان مشعلی داد و این توهم را در ذهن دشمن (مادها)  ایجاد کرد که شمار افرادش، ۳ برابر میزان واقعی است، در نتیجه توانست بدون هیچ درگیری به پیروزی دست یابد . داستان اسب تراوا نمونه برجسته دیگری است
اسب تروآ (اسب تروا یا اسب تراوا یا اسب تروی) داستانی از جنگ تروآ بود، که در انه‌اید، شعر حماسی لاتین ویرژیل بیان شده بود. رویدادهای این داستان از عصر برنز پس از ایلیاد هومر و پیش از ادیسه هومر روی داد. با بهره از حیله جنگی بود که در پایان یونانی‌ها توانستند به شهر تروآ درون شوند و به رویارویی پایان دهند. در سرشناس‌ترین نسخه، پس از محاصرهٔ بی‌ثمر تروآ، یونانی‌ها پیکره‌ای عظیم از اسب ساختند تا مردانی منتخب را درونش پنهان کنند. یونانی‌ها اینطور وانمود کردند که آنجا را ترک کردند، و تروجان‌ها اسب را به عنوان نشان پیروزی به داخل شهر بردند. آن شب نیروی یونانی از اسب خارج شد و دروازه‌های شهر را برای باقی ارتش یونانی که در تاریکی شب بازگشته‌بودند، گشود ارتش یونانی با ورود و تخریب شهر تروآ، با پیروزی قاطع به جنگ پایان داد
  در تاریخ اسلام ، قرآن  را بر سر نیزه کردن  توسط  عمروعاص و شکست دادن سپاه در آستانه پیروزی  علی با این
وسیله، نمونه های برجسته ای از جنگ های روانی است


جنبرش سبز به دلیل کمبود امکانات مالی و تجهیزاتی باید با خردورزی و اتحاد و برتری که نسبت به تعداد نفرات دارد در این جنگ فرسایشی پیروز شود اگر ما بتوانیم جنگ روانی‌ را از جمهوری اسلامی ببریم آنگاه می‌توان امید داشت که راه سرنگونی رژیم بیش از پیش هموار گشته و در زمانی‌ نه چندان دور به هدف نهایی که همان سرنگونی حکومت است خواهیم رسید. پیش از آنکه ما بتوانیم دشمنی را از پا در بیاوریم باید ابتدا محیط این دشمن و نقاط ضعف و قوت آن را مورد بررسی‌ قرار دهیم. عوامل زیر شناختی‌ کلی‌ از محیط نیروهای سرکوبگر به شما میدهد که برای چیره شدن بر آنها تنها به خردمندی و پا فشاری و نترسیدن احتیاج است. اگر شعار نترسید نترسید ما همه با هم هستیم را قویترین شعار و رجز خوانی‌ جنبش سبز برای شکستن کمر استبداد بدانیم بی‌ راه نگفتیم. این شعار به لحاظ کاربردی چون شمشیری برنده است که هم اتحاد ، هم فزونی ،هم شجاعت جنبش سبز را به طرف مقابل یاد آوری می‌کند هم اینکه سرانجام جنبش سبز  است که پیروز خواهد شد


نیروهای سرکوبگر رژیم به ۲ دسته کلی‌ تقسیم میشوند:


نیروهای سرکوبگر داخلی‌: این نیروها ترکیبی‌ از بسیجی‌ هایی هستند که در طول سالیان دراز مورد مغز شوئی قرار گرفته‌اند  این افراد بسیار خطرناک هستند و دست به هر جنایتی میزنند که خوشبختانه تعداد افرادی که به لحاظ ایمانی‌ عضو بسیج  امروزی هستند بسیار کم است. اکثریت افرادی که امروز عضو این سازمان نظامی مخوف هستند به لحاظ امکاناتی و فقر جذب این نیرو شدند . همه ما نمونه هایی را میشناسیم که تنها برای کارت بسیج و استفاده از مزایای آن عضو این سازمان شده اند ولی‌ هیچ ایمانی‌ ندارند و تنها با رندی از امکانات استفاده میکنند این افراد اگر با صف گسترده مردم روبرو شوند اکثرا از درگیری پرهیز میکنند و تنها باید مطمئن شوند  که ما بی‌ شماریم و سرانجام این حکومت سقوط خواهد کرد. ایجاد ارتباط عاطفی همانند گل دادن و صحبت کردن زنان و افراد مسن با این افراد میتواند نقش مهمی‌ در خنثا سازی این قسمت از بدنه بسیج بازی‌ کند
یادمان باشد باید این افراد را تشویق و ترغیب کرد که به مردم بپیوندند. در کنار این افراد آنگونه که از اخبار متوجه شدیم افراد سابقه دار و خلاف کارهایی که درطرح موسم به اراذل اوباش توسط حکومت شناسایی شدند با وعده آزادی و تخفیف مجازات بر علیه مردم استفاده میشود این افراد را هم می‌توان با صفوف  به هم پیوسته و جمعیت میلیونی از در گیر شدن فراری داد
اما گروه ۲ مشکل اساسی‌ ما است:
نیروهای سرکوبگر خارجی‌! این نیروها که از جیره خوران رژیم هستند در کنار آن ایرانیهایی که تنها شناسنامه ایرانی‌ دارند و دشمن ایرانی‌ هستند همانها هستند که هیچ چیز آنها را باز نمیدارد مگر آنکه  احساس کنند که در صورت درگیری آنها نیز آسیب خواهند دید، روشهای مسالمت آمیز در برابر عربهای لبنانی و فلسطینی و مزدوران عراقی‌ کار بردی ندارد. این افراد مسالمت آمیز بودن یک تظاهرات را نشان ضعف میدانند و نهایت خشونت را به کار خواهند برد. در پدیده هایی که ارتش تسلیم خواست ملت میشود ما با ارتش هایی طرف هستیم که عضو همان ملت هستند همانند ارتش شاه در زمان انقلاب یا ارتش مصر و نیروهای نظامی تونس که اگر متوجه شوند مردم کوتاه نخواهند آمد و حکومت رفتنی است طرف مردم را خواهند گرفت اما ما با پدیده ارتش در این نبردهای سبز مواجه نیستیم. ما با عربهایی طرف هستیم که به لحاظ نژادی نیز از ما نفرت دارند، تنها حرفی‌ که میشود زد این است که نباید گذاشت همانند دوران انتخابات زنها و تظاهر کنندگان را آنگونه وحشیانه مورد حمله قرار دهند این جماعت غیر ایرانی‌ باید ضرب شصتی از جنبش دریافت کنند تا بدانند :
مسالمت آمیز این نیست که ما آرام راه برویم آنها با باتوم به سر ما بزنند. ما آنها را از زیر دست مردم نجات دهیم آنها گلوله به مردم شلیک کنند. ما هیچ چیزی نگیم آنها ما را اعدام خیابانی کنند
باید این قسمت از نیروهای سرکوبگر بدانند که در صورت حمله به یک نفر حتا ۱ نفر جمعیتی زیاد به سویشان خواهد رفت و دیگر آنچه که باید اتفاق بیفتد خواهد افتاد
عده‌ای میگویند مثلا اگر شعار ندهیم حکومت سرکوب را کمتر می‌کند این خیالی باطل است آنچه که حکومت از آن میهراسد تعداد جمعیت و حضور شماست گرنه چه شما شعار بدهید و چه ندهید آنها شما را سرکوب خواهند کرد همانگونه که در بعد از انتخابات کردند باید بدانیم ماهیت این اعتراض با قبل از انتخابات فرق  خواهد داشت در آن انتخابات ما برای رای من کجاست آمدیم و سکوت کردیم اما گلوله خوردیم اکنون ما می‌خواهیم برای باز پس گیری وطنمان فارغ از هر جناح و عقیده‌ای اقدام کنیم  که با یک حضور گسترده و مداوم سقوط نهایی حکومت دور از دسترس نیست
هم اکنون هم در داخل حکومت چند دستگی و اختلاف های عمیق نمودار شده است. تهدید کشورهای خارجی‌ و همچنین تحریمها این حکومت را از همیشه ضعیف تر کرده است حکومت جمهوری اسلامی با کشتن ندا و سهراب و ترانه و..... همان روز تمام شد آنچه که باقی‌ مانده است لاشهٔ بویناکیست که باید زودتر دفن شود و نگذاشت فرزندان حرامزاده این عجوزه کفتار صفت باز انقلاب دزدی کنند!
تظاهرات ۲۵ بهمن و ساعتی‌ که تعیین شده است:

تنها راه پیروزی ما حضور گسترده و نترسیدن است تجربه زمان انتخابات به ما می‌گوید که حکومت به زودی راه‌های ارتباطی‌ و اینترنتی‌ را قطع خواهد کرد اگر قرار است روز ۲۵ بهمن همه ما از امام حسین تا میدان آزادی گرد هم آییم  حکومت از ساعت اولیه صبح راه‌های ورودی به این مسیر را با نیروهای سرکوبگر پر خواهد کرد و اجازه نخواد داد که جمعیت از یک جا وارد شود و تظاهرات گسترده شکل بگیرد یعنی‌ حکومت اجازه نخواد داد که هسته اولیه برای جذب جمعیت صورت بگیرد پس چاره چیست؟ تنها راهی‌ که می‌توان در این روز قدرت جنبش را نشان داد این است که هر کسی‌ در هر جایی که زندگی‌ می‌کند بر آورد مسیری محله اش را تا میادین و مسیرهایی اشاره شده محاسبه کند و در یک ساعت مشخص به اولین میدان نزدیک محل سکونت رسید و هسته اولیه را آنجا شکل داد اگر تعداد جمعیت زیاد باشد و این هسته اولیه از همان میادین محل سکونت ما شکل گیرد رژیم مجبور است نیروهای خود را پخش کند بنابراین هیچوقت قادر نخواهد بود دست به سرکوب گسترده بزند
به مثال زیر توجه کنید و از روی این مثال هر کسی‌ نمونه اش را در مکان محل سکونتش ترسیم کند و با دوستان و همسایه های محل هماهنگ کند تا بتوان به پیروزی رسید
من ساکن سعادت آباد تهران هستم. اولین میدان بزرگ که نزدیک محل سکونت من است میدان کاج است! با توجه به اینکه در این روز ترافیک هم ایجاد خواهد شد برای آنکه خودم را ساعت۳ به میدان آزادی برسانم باید ساعت ۱ در میدان کاج باشم اگر همه کسانی‌ که  در محل سکونت من بر فرض کوچه یکم سعادت آباد ، قصد رفتن به تظاهرات را دارند در ساعت ۱۲:۳۰ از خانه بیرون بیایند در همان کوچه هسته تظاهرات شکل گرفته است یعنی‌ اگر از هر کوچه راس ساعت ۱۲:۳۰ همه با هم بیرون بیایند بر فرض اگر ۲۰ نفر باشیم وقتی‌ به سر کوچه برسیم با ۲۰ نفری بر خورد می‌کنیم که از کوچه ۲ آماده اند و تا به میدان کاج برسیم هزاران نفر می‌شویم از اینجا به بعد حکومت قادر نخواهد بود جلوی ما را بگیرد چون هسته اولیه تشکیل شده است و باید از همانجا به سمت مسیرهایی اشاره شده حرکت کرد. نکته مهم تشکیل هسته اولیه از همان محل سکونت است. بر فرض اگر هسته اولیه نتواند خود را به آزادی برساند در هر جایی که باشد تظاهرات چند هزار نفری و پراکنده تشکیل میشود که حکومت آچمز خواهد شد  و می‌توان با عکس گرفتن و فیلم گرفتن دوباره روحیه را در مردم تزریق کرد تا آن روز که حکومت برای همیشه سرنگون گردد.
شهرستان ها نقش بسیار مهمی‌ در جنبش خواهند داشت هر چه شهرستان  ها شلوغ تر باشد کمبود نیرو در شهرهای بزرگی‌ چون تهران، تبریز، شیراز، اصفهان به مردم کمک می‌کند که گسترده تر و با شکوه تر حضورشان را به رخ حکومت بکشند
یادمان باشد اگر موفق به برد جنگ ۲۵ بهمن شویم به لحاظ روانی‌ ضربات جبران ناپذیری بر حکومت وارد کردیم و مرگ حکومت را باید در روزهای بعد از ۲۵ بهمن به انتظار بشینیم.

هر سربازی یک روز اگر باهوش باشد و تلاش کند در صفحه شطرنج به وزیر تبدیل میشود
سربازان سبز پیروزی از آن ماست!

صفحه انگلیسی 25 بهمن

دوستان عزیز خیلی مهم است که اطلاعات در باره 25 بهمن به زبان های دیگر هم در 

دسترس قرار بگیرد.

 صفحه انگلیسی 25 بهمن در فیسبوک ایجاد شده است تا همگام با صفحه فارسی 25

بهمن،اخبار جنبش را به زبان انگلیسی به گوش همه مردم دنیا برساند.

به این صفحه بپیوندید و با ترجمه ی اخبار لحظه به لحظه جنبش، به جهان اطلاع 

رسانی کنید که راه سبز امید و آزادی رسانه ای جز شما ندارد. همه ی مردم دنیا باید 

صدای ما را  بشنوند.

http://www.facebook.com/pages/14-February/170095783036404?v=wall

اهمیت فوق العاده ترجمه ی اخبار ۲۵ بهمن برای همراه کردن افکار عمومی جهان

خیلی مهم هست که اطلاعات در باره 25 بهمن به زبان های دیگر هم در دسترس قرار بگیرد. جهان باید شاهد این باشد که حکومت اسلامی که سنگ همه دنیا را به سینه میزند چطور با شهروندان خودش برخورد میکند...شما چه پیشنهادی دارید؟چگونه این کار رو انجام بدهیم؟